Աղոթքը կարող է բուժել, այո: Եվ ասում է սա գիտությունը…
ԱՄՆ-ի Թոմաս Ջեֆերսոնի համալսարանի պրոֆեսոր, դոկտոր Էնդրյու Նյուբերգը ՄՌՏ հետազոտություն է անցկացրել և պարզել, որ աղոթքն ու մեդիտացիան իսկապես ուժեղ են:
Երբ մենք կանոնավոր կերպով անում ենք այս պրակտիկան, մեր ուղեղը մեծացնում է ճակատային մասի և լեզվի շրջանի ակտիվությունը, ինչպես նաև հաղորդակցությունը:
Սա պետք է հասկանալ որպես մտքի ֆիզիկական մարզում, որը հանգեցնում է տարբեր հիվանդությունների ապաքինմանը և նույնիսկ ուղեղի զարգացմանը։
Լավն այն է, որ պարտադիր չէ լինել վանական կամ միանձնուհի՝ վայելելու այն օգուտները, որոնք կարող են տալ աղոթքն ու մեդիտացիան:
Հոգ տարեք ձեր մասին, գնահատեք կյանքի յուրաքանչյուր պահը և դուք առողջ կլինեք:
Եզրակացնելու համար, որ այս պրակտիկաները իսկապես կարևոր են, դոկտոր Էնդրյուն կատարեց հետևյալ փորձը.
Նա հրավիրեց հիշողության հետ խնդիրներ ունեցող տարեց մարդկանց մասնակցելու ուսումնասիրությանը, որպեսզի դիտարկեն նրանց մեդիտացիայից և աղոթքից առաջ, ընթացքում և հետո:
Վերլուծությունն իրականացվել է ամեն օր՝ 12 րոպե, 8 շաբաթվա ընթացքում։
Արդյունքները շատ դրական էին՝ կապված առողջության վրա աղոթքի և մեդիտացիայի օգուտների հետ:
Ամենահետաքրքիրն այն է, որ դոկտոր Էնդրյուն պնդում է, որ մեր ուղեղն իսկապես ունի կառուցվածք, որը փոխվում է անկախ կրոնից:
Մեկ այլ հետազոտություն, որը հրապարակվել է Cancer Society ամսագրում, ցույց է տվել, որ ուժեղ հոգևոր համոզմունքներ ունեցող հիվանդներն ավելի լավ են արձագանքում բուժմանը և ունենում են ավելի քիչ ախտանիշներ:
Վերլուծությունն իրականացվել է 40 000 հիվանդի վրա։
Ֆլորիդայի Moffitt քաղցկեղի կենտրոնի հետազոտողները պարզել են, որ նրանք, ովքեր հավատում էին աղոթքի և մեդիտացիայի ուժին, ավելի լավ ֆիզիկական և մտավոր առողջություն ունեն, քան ոչ հավատացյալներն ու ոչ մեդիտատորները:
Այս մարդիկ նաև ավելի լավ համակեցություն ունեն սոցիալական միջավայրի հետ։
Այս ամենից կարելի է եզրակացնել, որ հավատքն ու մեդիտացիան մեզ դարձնում են առողջ մարդիկ։
Եվ որ մարդը հենվում է երեք սյուների վրա՝ ֆիզիկական, մտավոր և հոգևոր։
Մի՞թե հրաշալի չէ:
