Վերջին տասնամյակներում հայաստանյան շոու-բիզնեսում և մեդիա աշխարհում շատերը սկսել են ավելի շատ խոսել այն մասին, որ իրենց կերպարի փոփոխության համար դիմել են բժշկական միջամտությունների։ Եթե անցյալում դա համարվում էր գաղտնիք և նույնիսկ մի տեսակ ամոթի թեմա, այսօր նման խոստովանությունները դարձել են համեմատաբար բնական։ Հայ հայտնիների շրջանում պլաստիկ և էսթետիկ վիրահատությունները ոչ միայն արտաքինի բարելավման միջոց են, այլև երբեմն՝ ինքնավստահության վերականգնման ճանապարհ։

Շատ հայտնի կանայք երիտասարդ տարիներին փորձել են պահպանել բնական գեղեցկությունը միայն խնամքի և դիմահարդարման միջոցով, սակայն ժամանակի ընթացքում ընտրել են վիրաբուժական լուծումներ։ Ամենատարածվածը քթի ձևի ուղղումն է․ այն դիտվում է որպես հայաստանյան շոու-բիզնեսում «հաջողության դասական բանաձև»։ Քթի վիրահատությունը ոչ միայն փոխում է դիմագծերը, այլև որոշների համար դառնում է կարիերայի նոր սկիզբ։

Կան հայտնիներ, որոնք խոստովանել են, որ իրենց կուրծքը մեծացրել են՝ համապատասխանելու իրենց բեմական կերպարին։ Նման քայլը հաճախ բացատրվում է ոչ միայն էսթետիկ ցանկությամբ, այլև բեմական զգեստների պահանջներով։ Մյուսները, ընդհակառակը, ընտրել են կրծքի փոքրացում, որպեսզի ազատորեն շարժվեն ու հարմարավետ լինեն առօրյայում։

Դեմքի ձգումը ևս բավական տարածված է։ Հատկապես այն անձինք, ովքեր երկար տարիներ մնացել են հեռուստաէկրանին կամ բեմում, ընտրել են երիտասարդացնելու տարբեր մեթոդներ։ Ոմանք համատեղել են վիրահատական միջամտությունները ներարկային պրոցեդուրաների հետ՝ օգտագործելով բոտոքս կամ ֆիլլերներ։ Այս ամենը նպատակ ուներ երկար պահպանել թարմ և գրավիչ տեսքը, որը կարևոր է հանրային գործչի համար։

Կան նաև դեպքեր, երբ հայտնիները դիմել են առողջական պատճառներով վիրահատության, սակայն արդյունքում նրանց արտաքինն էլ է փոխվել։ Օրինակ՝ շնչառական խնդիրների պատճառով կատարված քթի միջնապատի ուղղումը միաժամանակ բարելավել է նաև արտաքին տեսքը։ Նման պատմությունները ցույց են տալիս, որ բժշկական և էսթետիկ գործոնները հաճախ միահյուսվում են։

Բացի կանանցից, հայ տղամարդ հայտնիներն էլ քիչ չեն, ովքեր փոխել են իրենց արտաքինը։ Ոմանք դիմել են մազերի փոխպատվաստման՝ հաղթահարելու գանգրացման կամ մազաթափության հետևանքները։ Մյուսները կատարել են ճակատը ձգելու կամ կզակի ձևափոխման վիրահատություններ՝ ուժեղ և խարիզմատիկ տեսք ապահովելու համար։ Այս ամենը ևս մեկ անգամ ընդգծում է, որ հասարակության մեջ արտաքինի կարևորության հարցը միայն կանանց չի վերաբերում։
Հատկանշական է, որ վերջին տարիներին սոցիալական մեդիայի ազդեցությամբ հայտնիների վրա ճնշումը ավելի է մեծացել։ Ֆոտոշոփով ու ֆիլտրերով իդեալականացված կերպարները ստիպում են նրանց իրական կյանքում ևս ձգտել նույն «կատարյալ» արտաքնին։ Շատերը խոստովանել են, որ վիրահատության որոշումը եղել է ոչ այնքան անձնական ցանկության, որքան հանրային պահանջի արդյունք։

Միևնույն ժամանակ կան հայտնիներ, որոնք փորձում են կիսվել նաև բացասական փորձառություններով։ Ոմանք պատմել են բարդությունների, ցավերի կամ երկարատև վերականգնման մասին։ Մյուսները նշում են, որ վիրահատությունից հետո իրենց ինքնավստահությունն իրականում չի աճել, որովհետև խնդիրը ներքին էր, ոչ թե արտաքին։ Նման խոստովանությունները կարևոր են, քանի որ ցույց են տալիս՝ ոչ բոլոր փոփոխություններն են բերում երջանկություն։

Սակայն undeniable է, որ հայ հայտնիների մեծ մասը վիրահատությունից հետո ստացել է հասարակության դրական արձագանքը։ Հեռուստադիտողները, հանդիսատեսը կամ հետևորդները հաճախ գրում են, որ նրանք ավելի թարմ, ավելի գեղեցիկ ու հաջողակ են դարձել։ Սա էլ իր հերթին նոր նախագծերի և համագործակցությունների դուռ է բացում։

Այս ամենի ֆոնին ձևավորվում է մի հետաքրքիր միտում․ հայ հայտնիները, անկախ սեռից ու տարիքից, ավելի անկաշկանդ են խոսում իրենց վիրահատությունների մասին։ Այն, ինչ նախկինում գաղտնի էր պահվում, այժմ դառնում է հրապարակային քննարկման թեմա։ Սա ցույց է տալիս, որ հասարակությունը ևս աստիճանաբար ընդունում է պլաստիկ վիրաբուժությունը որպես նորմալ ու հասկանալի երևույթ։

Ամփոփելով՝ կարելի է ասել, որ հայ հայտնիների կյանքում վիրահատությունները երբեմն պարզապես գեղեցկության հետապնդում են, իսկ երբեմն՝ կարիերայի պահպանման կամ առողջության վերականգնման կարևոր քայլ։ Անուններից անկախ՝ նրանց պատմությունները վկայում են նույն բանի մասին․ հանրային կյանքում ապրող մարդը մշտապես ստիպված է ընտրություն կատարել սեփական իրական ցանկությունների և հասարակության սպասումների միջև։