Ինչպե՞ս էր մինչ ամուսնությունը: Աշխատանքից տուն գնալու ճանապարհին ես պտտվում էի խանութներով, չէի մտածում ընթրիքի մա ին: Ես ճաշում էի աշխատանքիս մոտ գտնվող սրճարանում: Իսկ հիմա մարդս աաամեն օր պահանջում ա տարբեր ուտելիքներ պատր աստել: Մինչև ամուսնանալս եթե մաքրելու ցանկություն չունեի, սմարթֆոնով պառկում էի բազմոցին։
Իսկ հիմա ամբողջ ազատ ժամանակս ծախսում եմ մաքրություն անելու վրա: Ամեն առած մանրուքի մասին պիտի դակլադ տամ, թե որ քան եմ ծախսել։ Ինչպե՞ս էր հարսանիքից առաջ: Ես ստանում էի աշխատավարձս և ծախսում էի ուզածիս պես՝ կինո, ակումբ: Ֆինանս ական տեսուչներ չկային գլխիս… Ինձ համար ամենադժվարը հանգստյան օրերին առավոտյան ժամը յոթին արթնանալն է:
Մարդս գյուղացի ա, նրա համար սա նորմա է։ Իսկ ես պարզապես ուզում եմ պառկել անկողնում: Ո՛չ, վեր ցատկի՛ր, կերակրի՛ր ամուսն ուդ, տան գործերն արա, հողը մշակի: Իմ ցանկությունները նրան չեն հետաքրքրում։ Եվ նա դեռ դժ գոհ է։ «Վատ տիրուհի» ասում է: Ինձ թվում է, ես ընկել եմ ճահճի մեջ: Արդյո՞ք սրա համար եմ ամուսնացել:
